hidden figures

(bkz: gizli sayılar) 2016 yapımı drama filmi. başrollerinde taraji p. henson, octavia spencer ve janelle monae vardır. 3 siyahi kız arkadaşın nasa'da çalışırken pozisyonlarında yükselmeye başlaması ve bunun getirisinde vucüt renklerinden dolayı baş göstermeye başlayan sorunların anlatıldığı çarpıcı filmlerden birisi. al'in çıldırıp renkli tuvalet tabelalarını yıktığı yer benim için filmin en güzel yerlerinden biridir. ve tuvalet sahneleri ne kadar bilinse de bana the help'i anımsattı. "artık renkli tuvaleti yok. beyaz tuvaleti de yok. bildiğiniz tuvalet var." "bir düşünün bay harrison, iş kıyafetlerinizle diz altına kadar etek, topuklu ayakkabı ve sade inci kolye. tabi benim inci kolyem yok. zencilere inci kolye alacak kadar para vermiyorsunuz sonuçta. ve burada köpek gibi çalışıyorum gece gündüz. dokunmak bile istemediğiniz bir demlikten içtiğim kahve ile yaşıyorum."

türkçe meali gizli sayılar olan film 2016 yılında yapılmıştır.film nasa'nın uzay çalışmalarında arka planındaki 3 afro- amerikalı üstün zekalı kadınların nasa'da yaşadıkları zorlukları ve o dönemde dünya yörüngesine çıkan ilk amerikalı astronot john glenn'in operasyondaki her adımı bu 3 zeki bilim kadınının yardımıyla olacaktır. "herkesin çişi aynı renktir."

siyahi ırkçılıkla ilgili özgürlük yürüyüşü , malcolm x , 12 years a slave , django unchained vs. filmlerin arasına bu film de girmiş bulunmakta. günümüzde bile bazı kesimlerde devam ediyor ne yazık ki. özellikle polislerin siyahilere uyguladığı şiddet medyayı son zamanlarda meşgul eden konulardan. bu tür filmleri seviyorum. siyah ve beyaz kadın arasında geçen diyalog: "+afedersiniz, kadınlar tuvaletinin yerini sorabilir miyim? - kusura bakma sizinkinin nerede olduğunu bilmiyorum." (bkz: nasa'da hepimiz aynı renk işeriz) siyahiler için ayrı içme suyu, ayrı çay makinesi, ayrı tuvalet, ayrı kütüphane, otobüste siyahiler için ayrılmış en arkadaki koltuklar... filmde işlenen ince detaylar. ne de olsa özgürlükler ülkesi amerika(!)

az önce izledim bitti. katherine'ne ve diğer arkadaşlarına sırf siyahi oldukları için toplum tarafından sanki onlar insan değilmiş gibi davranan beyazlardan nefret ettim bi anlığına. hatta bir ara gözlerimi silerken buldum kendimi, duygular çok gerçekçiydi. i̇nanılmaz güzel işlenmiş bir konu ve mutlu sonla biten bir nasa hikayesi. kesinlikle tavsiye ediyorum.